پیلینگ شیمیایی می تواند ظاهر پوست شما را بهبود ببخشد. در این درمان، یک محلول شیمیایی را بر روی پوست می مالند که باعث می شود صورت شما «تاول بزند» و در نهایت، پوست آن بریزد. پوست جدید، معمولا بسیار صاف تر است و نسبت به پوست قبلی، چین و چروک های بسیار کمتری دارد. پیلینگ را می توان برای صورت، گردن یا دست ها استفاده کرد.
مزایای پیلینگ شیمیایی و اینکه انجام این کار چه فوایدی دارد؟
از مزایای این عمل زیبایی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کاهش چین و چروک های ریز دور چشم ها و دهان
- درمان چروک های ناشی از تابش مداوم نور خورشید و پیری
- بهبود ظاهر اسکارهای ملایم
- درمان انواع خاصی از آکنه
- کاهش لکه های ناشی از پیری، بارداری یا مصرف قرص های ضدبارداری
- بهبود ظاهر و لطافت پوست
بعد از پیلینگ شیمیایی، پوست به صورت موقتی نسبت به خورشید حساسیت بیشتری پیدا می کند، پس باید هر روز از کرم ضد آفتاب، آن هم به فاصلۀ هر 2 تا 4 ساعت، استفاده شود. پس باید سعی کنید کمتر زیر نور آفتاب قرار بگیرید – مخصوصا بین ساعت های 10 صبح تا 4 بعد از ظهر – و کلاه لبه دار پهن به سر کنید. البته در نظر داشته باشید که برای داشتن پوستی سالم تر، همیشه باید از کرم ضد آفتاب استفاده کنید!
چه کسی یک کاندیدای خوب برای پیلینگ است؟
عموما افراد دارای پوست رنگ روشن و کم مو، کاندیداهای بهتری برای پیلینگ شیمیایی هستند. اگر پوست شما تیره تر باشد، باز هم بسته به نوع مشکلی که قرار است درمان شود، ممکن است نتایج خوبی را تجربه کنید؛ اما این امکان هم وجود دارد که افراد دارای رنگ پوست تیره، بعد از عمل، دچار عدم تناسب تن رنگی در محل درمان شده شوند.
پوستِ آویزان شده، برآمدگی های پوستی و سایر چروک های شدیدتر نیز واکنش خوبی به پیلینگ نشان نمی دهند. این مشکلات، احتمالا نیاز به عمل های جراحی زیبایی خواهند داشت – مانند لیزر جوانسازی، فیس لیفت، لیفت ابرو، لیفت پلک، یا فیلرهای بافت نرم (با کلاژن یا چربی). یک جراح متخصص پوست می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید کدام درمان برای شما مناسب تر است.
مراقبت های پیش از پیلینگ کردن
اگر سابقه اسکار، تاول هایی که مدام بازمی گردند یا اشعه ایکس صورت داشته اید، حتما این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.
قبل از اینکه پیلینگ را انجام دهید، ممکن است پزشک از شما بخواهد مصرف داروهای خاصی را متوقف کنید و پوست خود را با استفاده از سایر داروها – مانند رتین-آ، رِنووا، یا گلیکولیک اسید – برای درمان آماده سازید؛ همچنین ممکن است پزشک برای شما آنتی بیوتیک یا داروهای ضدویروسی هم تجویز کند.
با پزشک خود مشورت کنید تا عمق پیلینگ شما مشخص شود. این تصمیم به شرایط پوست شما و اهدافتان برای درمان بستگی دارد. از قبل از پزشک خود در خصوص تمام موارد احتمالی سوال بپرسید. نه تنها برای پیلینگ بلکه برای جراحی های زیبایی دیگر از جمله جراحی سانترال لب و بوتاکس صورت باید مراقب های پیش از زیبایی را جدی گرفت.
پیلینگ شیمیایی چطور انجام می شود؟
شما می توانید در مطب یک پزشک یا در یک مرکز جراحی، کار پیلینگ را انجام دهید. این عمل، یک عمل سرپایی است و بعد از آن الزامی برای استراحت و بستری شدن نخواهید داشت.
متخصصانی که پیلینگ شما را انجام می دهند، ابتدا پوستتان را به خوبی تمیز می کنند؛ سپس یک یا چند محلول شیمیایی – مانند گلیکولیک اسید، تری کلرواستیک، سالیسیلیک اسید، لاکتیک اسید، یا کربولیک اسید (فنول) – را روی قسمت های کوچکی از پوست شما اعمال می کنند. این مواد یک زخمِ کنترل شده بر روی پوست ایجاد می کنند و اجازه می دهند که پوست جدید جای آن را بگیرد.
در طول پیلینگ شیمیایی، بیشتر افراد یک احساس سوختگی را حس می کنند که حدود 5 تا ده دقیقه طول می کشد و سپس یک احساس سوزش را تجربه می کنند. قرار دادن کمپرس آب سرد بر روی پوست می تواند این سوزش را برطرف سازد. ممکن است در طول یا بعد از عمل های پیلینگ عمیق تر، نیاز به مصرف داروهای مسکن داشته باشید.
بعد از پیلینگ چه انتظاری داشته باشیم؟
بسته به نوع پیلینگ شیمیایی، واکنشی شبیه به آفتاب سوختگی، بعد از عمل رخ می دهد. پیلینگ معمولا شامل قرمز شدن پوست و سپس پوسته پوسته شدن آن می شود که بین سه تا 7 روز طول می کشد. پیلینگ های ملایم بعدی هم ممکن است در بازه های بین 1 تا 4 هفته بعد تکرار شوند تا زمانی که شما به ظاهر مورد نظر خود برسید.
پیلینگ نیمه عمیق و عمیق ممکن است منجر به تورم و همچنین تاول هایی شود که ممکن است بترکند، پوستشان کنده شود، قهوه ای شوند و در طول 7 تا 14 روز، پوسته پوسته شده و از بین بروند. پیلینگ نیمه عمیق در صورت نیاز بعد از 6 تا 12 ماه تکرار می شود تا به نتیجه مطلوب برسید.
بعد از درمان، ممکن است برای چند روز به بانداژ در بخشی از پوست که درمان شده است نیاز داشته باشید. باید به مدت چند ماه بعد از عمل، از قرارگیری در معرض نور مستقیم آفتاب دوری کنید، چون پوست جدید شما حساس تر خواهد بود.
مشکلات احتمالی بعد از عمل پیلینگ و مراقبت های بعد ازعمل
برخی از انواع پوست ها، ممکن است بعد از عمل پیلینگ شیمیایی، دچار یک تغییر رنگ موقتی یا دائمی شوند. مصرف قرص های کنترل بارداری، بارداری بعد از عمل، یا یک سابقۀ خانوادگی در بیماری تغییر رنگ پوست به قهوه ای بر روی صورت، می تواند احتمال این مشکل را بیشتر کند.
ریسک بسیار پایینی برای اسکار در قسمت های خاصی از صورت وجود دارد. برخی افراد ممکن است به احتمال بیشتری دچار اسکار شوند – که این را پزشک پیش از انجام پیلینگ به شما گوشزد خواهد کرد. اگر دچار اسکار شدید، آن را می توان درمان کرد و معمولا هم نتایج خوبی به دست می آید.
برای افرادی که سابقۀ تبخال دارند، ریسک ضعیفی برای فعال شدن مجددِ تبخال ها وجود دارد. این را با پزشک خود در میان بگذارید تا در صورت نیاز، به شما دارویی برای پیشگیری از ایجاد تبخال بدهد.
انجام چنین عمل های زیبایی، با توجه به نوع تهاجمی بودنشان، به تجربه و مهارت زیادی نیازمندند؛ پس حتما این کار را به دست یک متخصص باتجربه بسپارید چرا که عوارض پیلینگ شیمیایی صورت می تواند مشکل ساز شود پس به دلیل هزینه پیلینگ شیمیایی هرگز این عمل را به وسیلۀ افراد معمولی و بی تجربه انجام ندهید!
